การเป็นผู้ให้ทำไมจึงมีความสุขกว่า
จากคำกล่าวที่มักได้ยินกันจนชินหูที่ว่า การให้มีความสุขมากกว่าการรับ คำกล่าวนี้จริงหรือไม่แล้วทำไมการให้ซึ่งเป็นการเสียออกไป จึงทำให้คนเรามีความสุขมากกว่าการรัยบซึ่งได้กลับมากัน คำถามนี้อาจจะอยู๋ในใจของผู้ได้ยินได้ฟังและคอดตามวลีดังกล่าว เหตุผลที่การเป็นผู้ให้มีความสุขกว่าการเป็นผู้รับก็เนื่องจาก1.การให้ผู้ให้เป็นผู้เลือก
เมื่อเราเลือกที่จะเป็นผู้ให้ นั่นหมายถึงเราสามารถเลือกได้ว่าจะให้เมื่อไหร่ ให้เท่าไหร่ และให้อะไร หรือเราจะไม่ให้หากเราไม่พร้อมและไม่อยากให้ก็ย่อมที่จะทำได้ แต่สำหรับผู้รับไม่สามารถร้องขอโดยคาดคั้นได้ว่าผู้ให้จะต้องให้เขาเท่านั้นเท่านี้ ทำได้เพียงขอแต่บังคับและเลือกคำตอบไม่ได้
2.การให้ไม่ต้องรอคอย
ผู้ให้ไม่ต้องเป็นฝ่ายรอคอย เพราะคุณสามารถให้ได้ทุกเมื่อที่ใจต้องการและตัดสินใจไม่ให้ได้ทุกเวลา แต่ผู้รับจำเป็นที่จะต้องรอคอยและอดทนเมพื่อที่จะได้รับ ถ้าเขาไม่ให้ก็ต้องรอจนกว่าจะได้รับตามที่หวัง
3.การให้ทำให้เกิดความสุขที่ใจ
การให้นั้นอาจจะดูเหมือนเป็นผู้สูญเสีย ให้เวลาก็สูญเสียเวลา ให้สิ่งของก็สูญเสียของของตน ให้เงินก็สูญเสียทรัพย์สินเงินทอง หรือแม้แต่ให้โอกาส ให้ใจ ให้ความร็ ให้การช่วยเหลือ ทุกอย่างดูเหมือนเป็นการสูญเสีย แต่เมื่อผู้ให้ตัดสินใจที่จะให้ออกไป สิ่งที่ได้กลับมาคือความสุขใจที่ไม่สามารถตีเป็นมูลค่าของเงินทองหรือทรัพย์สินได้
4.ผู้ให้จะรู้สึกไม่ขาดแคลน
เมื่อคุณหยิบยื่นให้ออกไป ไม่ว่าคุณจะมีมากหรือมีน้อยหากคุณมีโอกาสได้ให้และยืนอยู่ในจุดที่เป็นผู้ให้ นั่นหมายถึงว่าคุณพอมีหรือมีพอที่จะให้ แต่ถ้าคุณไม่เคยมายืนในฝ่ายของผู้ให้เลยนั่นเป็นไปได้ว่าคุณอาจจะมีชีวิตที่ขาดแคลนอยู่ตลอดเวลาหรือถูกความคิด จิตใจของตนเองหลอกมาตลอดว่าเราขาดแคลน เรามีไม่พอที่จะให้ หากไม่อยากที่จะยืนเป็นผู้ขาดแคลนก็จงก้าวข้ามมาเป็นผู้ให้ เพราะผู้ให้จะมีเพียงพอเสมอ
5.ได้ใจของผู้รับ
การซื้อใจของใครสักคนคุณไม่สามารถใช้เงินซื้อ ใช้สิ่งของซื้อโดยปราศจากความจริงใจได้ การให้ที่ถูกต้องการให้ที่แท้จริงคือการให้ด้วยใจแล้วคุณจะได้ใจของผู้รับรวมถึงคนรอบข้างเป็นการตอบแทน แม่ชีเทเรซ่า บุคคลสำคัญของโลกผู้ที่ชีวิตได้อุทิศให้ผู้ด้อยโอกาสและเด็กม ๐ มาตลอดได้กล่าวว่า การให้ในสิ่งที่ตนไม่ต้องการหรือทิ้งแล้ว นั่นไม่ใช่การให้และไม่ใช่การเสียสละ